page suivante »
224 JACQUES DE -VINTIMIIXE.
En patefacta via est, Venetûm victrieibus armis,
Quà patrios possis tutus adiré lares ;
Quà que Palaeologis quae olim férusabstulit hostis,
Hseres legitimus régna superba petas :
Surge, âge, pelle moras, ego te fréta lata remensum
Effîciam optatâ conditione frui.
Huic ego : Quid dulcem rumpis mihi, Diva, quietem ?
Non stimulant fessum preemia tanta senem.
Quo mihi vêla, rates ? Que pontus, monstra, procellae"?
Quô longi errores, exiliumque duplex ?
Quid mihi régna refers tantis obnoxia curis ?
Régnent, queis fastus, sanguis et arma placent.
Gallianunc patri_a est: valeat Rhodos atque Pénates.
Natalisque, Coos Hippocratseavale.
Stare loco, et tutâ est animus considère terra .
Hic ubi pax, pietas, et sacra jura vigent ;
Hic, ubi doctorum jucunda caterva virorum,
Flora, Pales, Bacchus et Ceres aima virent.
Barbara nunc Cyrrhaest, Scythicos jà mGrgeeia mores
Induit, antiquse nil pietatis habet.
Sed ' si Threieiis Turcse expeilantur ab oris,
Maeoticos ultra Tartareosque sinus ;
Insita si feritas dulci mitescat amore,
Thespiadis priscus si redivivat honos :
Non equidem abnuerim ( nequ&enimme Caucasushorrens
Nutriit, ut patriee non memor esscvelim) ,
Ionias iterùm lœtus remeare per undas,
Et semel, optatos rursiis adiré lares :
Musa per iEgeam ut Delum, Coon, atque Colossos
Currat, et A.oniis fontibus ora riget.
« Naguère je crus voir Pallas s'élancer de l'ancienne ville
« d'Athènes ; elle vint à moi et me dit avec autorité : Rho-
« dien banni, toi qui as impunément affronté les mille périls
« de la mer, pourquoi prolonger ton exil sur les frontières
« de la France ? Grâce au succès des Vénitiens, les che-