page suivante »
NOTRE-DAME-DE-LYON 71 le soin et le nombre des malades, l'accueil des pèlerins, y subsistent perpétuellement sans aucune atteinte. « Que si jamais quelqu'un, quelle que soit son autorité, quel que soit son rang, essaye de contrevenir à notre présente constitution, ou retranche quoi que ce soit aux usages ou aux biens dudit hôpital, de telle sorte que cet hôpital, ce qu'à Dieu ne plaise ! cesse d'exister, qu'il soit frappé, comme meurtrier des pauvres, d'un irrévocable anathème (1). » Dans une vieille charte (in veteri charta), reproduite par les auteurs du Qallia Christiana, on lit : (1) « De Xenodochio vero, quod piissimus rex Childebertus, vel ju- galis sua Ultrogotha regina, in Lugdunensi urbe, inspirante Domino, condiderunt, cujus institutionis ordinem vel expensœ rationem, pe- tentibus ipsis, manuum nostrarumsuseriptionefirmavimus;visumest pro Dei contemplatione, junctis nobis in unum, permansura auctori- tate decernere ut quidquid praefato Xenodochio, aut per supradicto- rum regutn oblationem, aut per quorumcumque fidelium eleemosi- nam collatum aut conferendum est, in quibuscumque rébus atque corporibus, nihil exinde ad se quolibet tempore antistes ecelesiae Lugdunensis revocet, aut ad jus ecclesiœ transférât; ut succedentes sibi per temporum ordinem saeerdotes, non solum de facultate Xeno- doehii ipsius, aut de consuetudine vel institutione nihil minuant, sed dent operam qualiter rei ipsius stabilitas in nullam partem detrimen- tum aut diminutionem aliquam patiatur; providentes, intuitu retribu- tionis eeternae, ut praepositi semper strenui ac Deum timentes dece- dentibus substituantur, et cura œgrotantium ac numerus, vel exceptio peregrinorum, secundum inditam institutionem, inviolabili semper stabilitate permaneat. Quod si quis, quolibet tempore, cujuslibet po- testatis vel ordinis persona, contra hanc constitutionem nostram venire tentaverit, aut aliquid de consuetudine vel facultate Xenodo- chii ipsius abstulerit, uftienodochium, quod avertat Deus! esse desi- nat.ut necator pauperum, irrevocabili anathemate feriatur. » (Sirmond, Concil. Antiq. Gall., t. I, p. 277; Labbe, Çoncil, t, V, col. 390; Harduin, Concil, t- II, col. 1443.)