Pour une meilleure navigation sur le site, activez javascript.
page suivante »
                           BIBLIOGRAPHIE.                      237
uno benuranço! Lou proumié de Mai 1859, Barcilouno, en
grand poumpo, a restabli li veritabli Jo Flourau, e despièi, an
pèr an, l'estrambord naciqunau a fa que crèisse. Mai ce qui a de
bèu, es que frairejon emé nautre, e que lou mol Prouvènço es
pèr eli l'estello ounto poujo soun veissèu. — « Canlèu sens por,
ie disié dins soun descours, en 1860, Don Francisco Perrnanyer,
président dôu counsistori, tantèu sens por, trovadors proven-
sals, cantèu en Català, y animèu-vos de l'esperit de nostres
paresl » A la festo d'aquest an, 113 troubadour soun intra dins
la lisso. Un di vincèire, Don Terènci Thos, avié près pèr epi-
gràfi :
              Bèu Dieu, Dieu ami, sus lis alo
              De nosto lengo prouvençalo,
         Fai que posque avéra la branco dis aucèu !

   E se sabias coume fan bèn li causo ! Lou troubaire qu'outèn
lou près d'ounour, — siraplo floureto, uuo flour naturalo, —
noumo e chausis la réino de la fèsto. La damo ansin noumado
courouno de si man lis àutri troubadour qu'an outengu li joio.
Es un felibre Catalan, Don Dàmaso Calvet, counquistaire de
l'eiglantino d'or en 1859, que nous counlavo aco-d'aqui, aquest
estiéu , emé l'entousiasme d'un grand cor, emé la vivo fe de la
jouvènço.
    Bèu prouvençau ! de-que vou dounc de tu la Prouvidènci, que
 tant te douno soun aflat?Sariés-ti destina,îliame tout alesti, tra-
 d'unioun naturau, à religa en garbo li très grandi manado de la
 raço latino, Franco, Italio, Espagnol L'aveni parlara. Mai cresès
 ben eiçô : ren se fai en aquest mounde sènso la permessioun
 de Dieu.
    En atendènt, li Felibre se maridon : Ougèni Garcin vèu d'es-
 pousa Femio Vauthier, de Paris ; — Teodor Aubanèu, Fino
 Mazen, de Veisoun ; — e Ansèume Mathieu, Zia Establet, de
 Castèu-Nou, Longo-mai, longo-mai d'aquéli bonis obro ! Fado
 de la Durènço, aprestas lèu de brès ! se preparo uno grelo de
 Felibrihoun ! »
    Nous avons dit que l'ancienne gaieté française s'était réfugiée
 dans nos provinces du midi et nos citations ne sont pas encore