page suivante »
A LA FIN DU XIVe SIÈCLE 495 Quelquefois on les achète tout faits : « It. pro duabus duodenis mayerie empt. pro dicta vinea a St° jay fabro de Castell., xv s. » (f° 35). En 1395, deux douzaines 1/2 coûtent 25 s. et le compte fait remarquer que c'est cher, « et dicta mayeria erat cara. » « Pro quatuor duodenis mayere pro dicta vinea emptis et pro eas portando et ducendo in dictam vineam, 11 franch. » (f° 53 v°). Mais en général on les fait à la Grange : tantôt ce sont des journaliers qui gagnent 3 oboles et de plus sont nourris : « Item dictus tutor fecit colligere et facere apud la Grangi mayeriam; steterunt xxli homines, quorum unus erat Andr. Chacellay, qui stetit niior dies, et habuit pro die iinor obol. et alii sexdecim quilibet, m obol. Item pro expensis dictorum hominum vu s. vi d. et de carnibus hospicii » (33,33 v°). Tantôt ce sont des hommes de corvée, simplement nourris. « Et pro expensis dicti Pétri et aliorum hominum, qui colligerunt mayeriam, et juvaverunt ad faciend. peyssell. ad corruatam. In pane, 1 bich., 1 quart, silig. ad mensuram Taratri. In vino, 1 barrale. In sale, x d. Et de aliis bonis hospicii » (f° 34V). Pour transporter ces échalas à la vigne, on avait recours aux charrois.