page suivante »
HISTOIRE DE NANTUA. 40? Mont-Cenis, où il expira au lieu appelé Brios, comme l'expliquent les Annales de Saint-Bertin. C'est pourquoi on pense généralement que Mantuœ morilur est une faute de copiste qui aura mis Mantuœ au lieu de Nantuœ. Au reste, le mot Nantuœ constituerait aussi une erreur; Charles- le-Chauve n'est pas mort a Nantua, mais y a seulement reçu la sépulture jusqu'à ce que son corps fut transporté à Saint-Denis. Il n'y a pas lieu de s'arrêter a la Chronique $ithiensis(l), ni a celle d'un auteur inconnu (2) produite par Duchesne (n,350), lorsqu'ils prétendent que Charles-le-Chauve est en- sépulturé a Verceil, dans l'église de Saint-Eusèbe. La vérité, sur la mort et l'inhumation de ce roi, est toute dans les Annales contemporaines de Saint-Bertin. La Chronique de Sainte-Bénigne de Dijon (3) et la Chronique de Verdun (4) (1) Ann. 817. Cujus corpus déférentes, pro colore et faîtore allérius ferre non valentes, cum Vercellis in monaslerio S. Eusebii deposuerunt : alii dicunt in Burgundia in monasterio Nantuato, quod dicitur S. Martialis. (Ex Chronica Sithiensi S. Bortini. Dom Bouquet, VII, 720). Dom Bouquet fait observer (Prxfatio, p.XII) que Jean Iperius, abbé de Saint-Bertin, n'a écrit cette chronique que vers la fin du XIII e siècle. (2) On lit dans cette chronique : Ann. 871. Karolus imperator. III Rai. Octobris in ipso itinere obiit Vercellis civitate, ibique sepultus in Basilica B. Eusebii Martyris, requievit annis septem. (V. Dom Bouquet; VII, 276). (3) Ann. 877. Carolus vero Galliam reversus atque finis Lugdunensium pcrtingens, ibidem vita defunctus est, atque in monasterio Apostolorum Pétri ctPauli conditus, loco qui dicitur Nantoade a multitudine aquarum, ibi confiuentium postmodum per admonitionem Angelieam inde translatus Parisiis in Ecclesia S. Dionysii regali sepultura est tumulatus. (Dom Bou- quet. VII, 231). La Chronique de Sainte-Bénigne a été écrite au XI e siècle, par un moine bénédictin, qui l'a poussée jusqu'en l'an 1052. (4) Ann. 877. Imperator ergo Carolus cognomenlo Calvus, anno Dom, DCCCLXXVH, Ind. XI vitee functus est pridic Nonas Octobris in finibus Lugdunensium, et sepultus Nantoade in monaslerio Pétri et Failli ; sed