Pour une meilleure navigation sur le site, activez javascript.
[ Revenir aux rsultats de la recherche ]
page suivante »
 110            ÉLECTION D'UN ABBÉ DE SAV1GÏSY.

    Cette allocution du prieur de Courzieux ayant été approuvée
 de tous ses coélecteurs, il proclama Jean d'Albon abbé, avec les
 formules ordinaires : « In nomine Patris, et Filii, et Spiritus
 Sancti. Amen. Cum abbatia Savigniaci, ordinis sancti Benedicti,
 Lugdunensis diocesis , abbatis et pastoris solacio destituta per
 obitum bonœ memoriœ domini Guillelmi de Albone, ipsius ab-
batiœ quondam ultimi abbatis seu pastor, die duodecima mensis
presentis Januarii defuncti et inde inhumati; vocatisque evocandis,
die jovis bodierna vicesima nona mensis predicti Januarii, pro
futuri abbatis et pastoris dictœ abbatiœ procedendo electionis
negotio, intimata, assignata et préfixa, presentibus omnibus et sin-
gulis qui debuerunt, voluerunt seu potuerunt interesse, tandem
placuerit omnibus religiosis dicti capituli, nemine discrepante,
per viam scrutini eidem abbatiœ de abbate seu pastore, Dominica
auxiliante gratia, providere ; factoque scrutino juxta form'arn
concilii generalis Basiliensis, ipsoque publicato, et collatione
diligenti numeri ad numerum, zeli ad zelum, et meriti ad
meritum facta, repertum sit majorem et saniorem partem totius
bujus capituli dictœ abbatiœ Savigniaci vota sua direxisse in ve-
nerabilem et religiosum virum fratrem Johannem de Albone, in
decretis, etc.. Idcirco ego prenominatus decanus Corziaci, voce,
vice et nomine meis, et dictœ majoris et sanioris partis totius
hujusmodi capituli, qui vota sua in eumdem fratrem Johannem
de Albone, ut profertur, duxerunt, ex potestate mihi per eos at-
tributa, commissa et concessa, invocata sancti Spiritus gratia,
dictum fratrem Johannem de Albone in abbatem et pastorem
dictœ abbatiœ Savigniaci eligo et nomino per présentes. »

  A peine le prieur de Courzieux avait-il achevé cette procla-
mation, que Guillaume Aroud, le chamarier, se leva, et protesta
contre l'élection de Jean d'Albon, tant en son nom propre qu'au
nom de ceux qui, comme lui, avaient voté pour Antoine de Balzac.
Faisant la contre-partie de ce qui venait d'être dit, il affirma que
son candidat était bien préférable, et que ceux qui avaient voté
pour lui étaient, sinon les plus nombreux, du moins les plus
qualifiés, les plus considérables, les plus méritants, etc., etc.